Błogosławieni Klaretyni

Kontekst Historyczny

Błogosławieni misjonarze klaretyni, męczennicy z Barbastro, których liturgia Kościoła wspomina 13 sierpnia, zostali wyniesieni na ołtarze przez Jana Pawła II 27 października 1992 r., w dniu następującym po uroczystości św. Antoniego M. Klareta, założyciela zgromadzenia zakonnego, którego byli członkami. Klerycy i wychowawcy tego męczeńskiego seminarium stanowią zaledwie jedną piątą spośród 271 klaretynów zamordowanych przez komunistów w 1936 r. podczas wojny domowej w Hiszpanii.

W wojnie tej znalazły zagładę dziesiątki tysięcy katolików świeckich, prawie 300 sióstr zakonnych, blisko 2,5 tys. zakonników i ponad 4 tys. kapłanów diecezjalnych i 12 biskupów. W samym tylko Barbastro, zaledwie 8-tysiecznym miasteczku w prowincji Huesca, w górnej Aragonii, zabito w sumie 837 katolików, a wśród nich biskupa, 115 kapłanów diecezjalnych (87%), 19 benedyktynów, 9 pijarów i 51 klaretynów.

W dniu 13 października 2013 roku zostało beatyfikowanych w Tarragonie 16 Męczenników Klaretyńskich: José María Ruiz Cano, Tomás Cordero Cordero oraz 14 Towarzyszy zamordowanych z nienawiści do wiary podczas prześladowania religijnego w Hiszpanii w 1936 roku. Należą oni do grupy Męczenników XX wieku. Wszyscy, zgodnie z hasłem uroczystości beatyfikacyjnych, byli "nieugiętymi i dzielnymi świadkami wiary". Umierając przebaczali swym prześladowcom, dlatego byli męczennikami Chrystusa, który wisząc na krzyżu przebaczył swym oprawcom. Kościół świętując ich wspomnienie i prosząc o ich wstawiennictwo, pragnie być siewcą życzliwości i pojednania. Ci męczennicy jako wzory wiary, miłości i przebaczenia, pomagają nam odważnie wyznawać wiarę w Chrystusa.

Ojciec Andrés Solá Molist urodził się 7 października 1895 r. w Katalonii, w północno-wschodniej Hiszpanii. Dość wcześnie odkrył w sobie powołanie misjonarskie i już 15 sierpnia 1914 r. złożył śluby zakonne w rodzinie Misjonarzy Klaretynów, w której też w roku 1922 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później, posłany przez przełożonych, odnalazł swoją nową Ojczyznę Meksyk. Ukochał do głębi jego lud i nie opuścił go w ciężkich czasach prześladowania religijnego, kiedy był swym wiernym najbardziej potrzebny. Zginał śmiercią męczeńską wraz z kapłanem diecezjalnym i człowiekiem świeckim w wieku zaledwie 32 lat, dnia 25 kwietnia 1927 r. Został wyniesiony na ołtarze 20 listopada 2005 r. w Guadalajarze w Meksyku wraz z 12 innymi męczennikami, którzy w tym kraju oddali życie za wiarę w latach 1927-1931.

Mariano Avellana urodził się dnia 16 kwietnia 1844 roku w Almudévar, prowincji diecezji Huesca (Hiszpania). Był piątym z ośmioro rodzeństwa, z rodziców Francisszka i Rafaeli, rodziny dobrze sytuowanej i o dobrych obyczajach. W tym samym dniu urodzenia został ochrzczony w kaplicy parafialnej pod wezwaniem św. Anny, rodzinnej własności. On sam napisze później: „religijności moich rodziców, zaraz po Bogu, zawdzięczam moje kapłaństwo”.