Klaretyńska Wspólnota - Wprowadzenie

 

1. SKĄD POMYSŁ TEGO PROJEKTU

Wymiar „wspólnotowy” naszego naśladowania Jezusa jest konstytutywną cechą naszego misjonarskiego powołania. "Od początku jesteśmy misjonarzami we wspólnocie” (1). „Styl Apostołów i pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej” (2) to nasz sposób bycia uczniami Jezusa i głosicielami Jego Dobrej Nowiny w świecie. XXV Kapituła Generalna, „Świadkowie-Posłańcy Radości Ewangelii”, podkreśla, że misjonarze klaretyni są synami i braćmi, posłańcami Bożymi i synami Maryi, „żyjący we wspólnocie”.

Ta sama Kapituła Generalna zwraca uwagę, że nasza wspólnota „jest darem Ducha Świętego, który mamy przyjąć i troskliwie o niego dbać” oraz że w jej obecnym kształcie ta „międzypokoleniowa i międzykulturowa” wspólnota jest powołana, by była „przypowieścią o komunii, znakiem eschatologicznym i ewangelizującym słowem w dzisiejszym świecie” (3). W kontekście potrzeb Kościoła, który wzywa nas byśmy byli „Zgromadzeniem wychodzącym”, nasze wspólnoty są kształtowane przez nasze wspólnotowe rozeznanie peryferii w miejscach, w których żyjemy i w realizowanych projektach ewangelizacyjnych (4).

Kapituła chciała, żebyśmy pojęli się realizacji 5 punktów (5):

1. Kształtować nasze wspólnoty jako eschatologiczny znak jedności, pokoju i przebaczenia.
2. Budować wspólnotę misjonarską między wszystkimi w duchu dialogu, akceptacji i wzajemnego szacunku, rozpoznając posługi i urzędy wszystkich.
3. Wzmacniać sens przynależności i wzajemnej współodpowiedzialności.
4. Cenić i przyjmować jako konieczne posługi pomocy i służby wobec naszych braci w podeszłym wieku, chorych i niezdolnych do pracy.
5. Doceniać i przyswajać kreatywne bodźce młodszego pokolenia.

W tej perspektywie przygotowaliśmy ten projekt i przedstawiamy go całemu Zgromadzeniu pod tytułem „Wspólnota Klaretynów: Dom i szkoła komunii”. W ten sposób zamierzamy wypełnić jedno z wymagań XXV Kapituły Generalnej wobec Zarządu Generalnego.

2. CEL PROJEKTU

Celem projektu jest „wspieranie w całym Zgromadzeniu interdyscyplinarnej refleksji na temat życia wspólnotowego na wszystkich poziomach (lokalnym, prowincjalnym, zgromadzeniowym)” (6).

3. MAPA POMOCNA W PODRÓŻY

Poniżej przedstawiamy kilka wskazówek, które ułatwiają naszą refleksję na temat wspólnoty klaretyńskiej na różnych poziomach.

3.1. Różne typy wspólnot w Zgromadzeniu

Po pierwsze chcielibyśmy powiedzieć, że nie istnieje teoretyczna "wspólnota Klaretynów". Owszem, jest pewien zarys teoretyczny, pomagający uchwycić cechy wspólne wspólnoty, ale faktem jest, że wiele czynników wpływa na to, że w rzeczywistości każda wspólnota jest inna. Angażujemy się w wiele różnorodnych misji, które wpływają na kształt każdej wspólnoty. Z tej perspektywy wyróżniamy co najmniej trzy typy wspólnot:

Wspólnoty zaangażowane w formację początkową misjonarzy,

Wspólnoty oddane aktywnemu apostolatowi,

Wspólnoty administracyjne, jak na przykład Kura Prowincja lub Generalna.

W ramach tego podziału wspólnoty można jeszcze rozróżnić w zależności od różnych etapów formacji, apostolatów i położenia geograficznego, itp. Tak więc wspólnota postulantatu różni się od nowicjatu czy seminarium, wspólnota przyparafialna od wspólnoty prowadzącej szkołę, a wspólnota miejska od wiejskiej.

Z drugiej strony, byłoby niemożliwe odniesienie się osobno do każdego typu wspólnoty, znając tak szeroką różnorodność pod względem geograficznym, kulturowym, kościelnym i apostolskim. Dlatego niniejszy projekt ma raczej na celu raczej utrwalenie tego, co leży u podstaw każdej wspólnoty i stanowi rdzeń naszej tożsamości. Jest to także zaproszenie do wspólnej drogi w naśladowaniu Jezusa, wychodząc od tego, co nas łączy, czyli od powołania klaretyńskiego, które przyjęliśmy poprzez naszą profesję zakonną.

3.2 Punkt wyjścia do osobistej refleksji i dialogu we wspólnocie

Poprzez ten projekt Zarząd Generalny przekazuje w wasze ręce 12 artykułów o wspólnocie klaretyńskiej, które zostały przygotowane przez misjonarzy klaretynów z pięciu kontynentów (7) Jesteśmy świadomi, że projekt ten nie zaczyna się ani nie kończy z chwilą otwarcia pierwszego tematu. W maju 2019 roku przeprowadziliśmy w całym Zgromadzeniu ankietę, którą zajmiemy się dalej. Aby osiągnąć zamierzony cel, niezbędne jest zaangażowanie się każdego Klaretyna.

Zawarte tu treści mają pomóc w osobistej refleksji i dialogu wspólnotowym. Dzięki nim będziemy mogli lepiej się poznać, wzrastać w komunii i wzajemnym zrozumieniu, spełniając marzenie Jezusa o relacjach między Jego uczniami (J 17, 21). W ten sposób będziemy lepszymi wspólnotami świadków i posłańców radości płynącej z Ewangelii i pójdziemy drogą nawrócenia, którą zaproponowała XXV Kapituła Generalna.

3.3. Niektóre dane o klaretyńskich wspólnotach z przeprowadzonej ankiety

Aby podejść do tego projektu realistycznie, uznaliśmy za przydatne przeprowadzenie w Zgromadzeniu ankiety, która została rozesłana przez pocztę elektroniczną i zrealizowana na platformie „SurveyMonkey”, od marca do kwietnia 2019 roku. Ankieta zawierała 10 pytań (8 zamkniętych i 2 otwarte) i była pomocą w rozważaniu na temat niektórych aspektów życia wspólnoty klaretyńskiej.

Na ankietę odpowiedziało 720 klaretynów, czyli około 32% członków Zgromadzenia; co odpowiada średniej dla tego typu ankiet. Z tych 720 misjonarzy 71,7% pracuje w zespole duszpasterskim; 24,8% pełni określoną posługę powierzoną przez wspólnotę; i 3,5% to seniorzy, którzy włączają się w misję wspólnoty poprzez modlitwę i ofiarowanie swoich cierpień.

Ankieta wykazała generalnie korzystne wskaźniki dotyczące życia wspólnotowego. Respondenci zgadzają się, że ich powołanie jest wspólnym powołaniem poprzez wspólne życie i misję wspólnoty. Zauważają dobry poziom doceniania, przyjmowania i włączania osób i różnic kulturowych współbraci we wspólnotach. Respondenci w przeważającej większości uważają się za całkiem dobrych lub bardzo dobrych w byciu wyrozumiałym wobec pozostałych członków w ich wspólnotach.

Jednak jakość dawania i otrzymywania braterskiej zachęty i korekty w obrębie Prowincji jest przeważnie średnia, co wskazuje na pole do poprawy. Poziom posługi władzy w Prowincjach jest niewiele powyższej przeciętnego, co wskazuje na drugi obszar, w którym możemy polepszyć nasze życie. Rozbieżność między niektórymi parametrami nasuwa pytanie: Czy więc nasze szczęście i wzajemny szacunek we wspólnocie opierają się na sprawnym omijaniu sytuacji, gdy trzeba udzielić lub przyjąć konstruktywne upomnienie braterskie?

Spośród zaproponowanej listy wyzwań największym zagrożeniem jest wzrastający indywidualizm. Trudności z powodu różnic kulturowych i różnicy wieku osób we wspólnocie, jak również wpływ mediów komunikacyjnych, obniżających jakość życia wspólnotowego to kolejne ważne wyzwania. Wśród przyjętych przez Zgromadzenie priorytetów, jako najważniejsze i tchnące życie w Zgromadzenie uznano przekonanie, że wspólnota jest powołana i posłana przez Słowo Boga oraz że życie we wspólnocie jest pierwszym działaniem misyjnym, a także temat wspólnoty skierowanej na misję.

Dwa ostatnie zadania miały na celu zaproponowanie praktycznych sposobów tworzenia radosnych i misyjnych wspólnot. Najbardziej cenione, to: posługa obecności; wspólna modlitwa, liturgia, posługa i odpoczynek; szacunek, dowartościowanie, słuchanie i docenianie innych; dostępność; dialog; miłość i przebaczenie.

Opracowując ten projekt uwzględniliśmy wszystkie te aspekty.

3.4. Tematy, metodologia i zakres projektu

Projekt został przedstawiony w 12 artykułach o wspólnocie klaretyńskiej, której źródłem inspiracji jest z jednej strony Słowo Boże i Konstytucje, a z drugiej strony wyzwania stawiane przez XXV Kapitułę Generalną i członków Zgromadzenia.

Proponowane tematy do refleksji osobistej i wspólnotowej są następujące:

1. Wspólnoty ukształtowane przez misję
2. Wspólnota "oikos"
3. Wspólnota szkołą uczniów w misji
4. Wspólnota prorocka i kontemplująca
5. Wspólnota liturgiczno-modlitewna
6. Wzrastając w Duchu. Praktyka rozeznania w życiu osobistym i wspólnotowym
7. Przywództwo i organizacja wspólnoty
8. Przemiana konfliktów we wspólnocie
9. Przebaczenie i pojednanie we wspólnocie
10. Życie i misja we wspólnocie różnych kultur i pokoleń
11. Marzenie o wspólnocie
12. Misterium paschalne w naszych wspólnotach

 

Każdy temat został opracowany z różnych perspektyw (biblijnej, teologicznej, antropologicznej, psychologicznej i socjologicznej). W tekście stawiane są również pytania, które pomagają zastanowić się nad omawianą treścią, odnosząc się do konkretów życia wspólnoty.

4. PROPOZYCJA NAŚLADOWANIA JEZUSA WE WSPÓLNOCIE JEGO UCZNIÓW

Nasze Zgromadzenie wielokrotnie rozważało nad swoją duchowością i charyzmatycznym dziedzictwem, czerpiąc z mądrości Kościoła i z własnych źródeł (Konstytucje i Dyrektorium, życie Ojca Założyciela, Kapituły Generalne i nauczanie Przełożonych Generalnych lub zmiany przez nich dokonane). Chcemy, aby ta propozycja była pomocą w drodze naszego misjonarskiego apostolstwa i dołączyła do innych inicjatyw, zmierzających w tym samym kierunku.

Trzy „procesy przemiany” zaproponowane przez XXV Kapitułę Generalną (bycie „Zgromadzeniem wychodzącym”, „wspólnotą świadków i posłańców” oraz „ludźmi, którzy wielbią Boga w Duchu”) są konkretnymi drogami, którymi zmierzamy ku „nawróceniu duszpastersko-misyjnemu i ekologicznemu”, do którego wzywa nas Kościół (8) Przed nami jednak długa droga.

  

 

  PRZYPISY:

¹ Por. MS, 46-48.

² Por. CC 4; 10.

³ MS 46.

⁴ Por. MS 47.

⁵ Por. MS 48.

⁶ MS 70, 5.

⁷ Dziękujemy Klaretynom, którzy współpracowali przy realizacji tego projektu: Amos Moses Onyait (Św. Karol Lwanga), Callistus Joseph (Niemcy), José Cristo Rey García (Santiago), Mariano Sedano (Misja w Petersburgu), Paulson Veliyanoor (Indie Północno-Wschodnie), George Lanithottam (Claretianum), Vicente Sanz (Kuria Generalna) oraz ze strony Zarządu Generalnego o. Mathew Vattamattam i br. Carlos Verga CMF. Dziękuję również tłumaczom pod kierunkiem o. Joseba Kamiruaga Mieza CMF i o. John Louie Guades III CMF, którzy przygotowali wersję elektroniczną i udostępnili na naszej stronie internetowej.

⁸ Por. MS 65.