27 Niedziela Zwykła - Rok C
A EWANGELIA TRWA NA WIEKI
_________________________________________
Księga Habakuka (Ha) 1, 2-3; 2, 2-4
Psalm (Ps) 95
2 List do Tymoteusza (2 Tm) 1, 6-8. 13-14
Ewangelia św. Łukasza (Łk) 17, 5-10
_________________________________________
“Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia” (2 Tm 1, 7). Taki właśnie duch zainspirował proroka Habakuka by zadać te trudne pytania: “Dokądże, Panie, wzywać Cię będę - a Ty nie wysłuchujesz? Wołać będę ku Tobie: Krzywda! - a Ty nie pomagasz?” (Ha 1, 2). Świat proroka był zdominowany przez potężne imperium babilońskie, które doszło do władzy około 612 roku przed Chrystusem, a w 587/6 zniszczyło Jerozolimę. “Czemu każesz mi patrzeć na nieprawość?” (Ha 1, 3). Iluż ludzi załamało się w wierze widząc jak bezbożni niszczą sprawiedliwych i uchodzi im to bezkarnie (Ha 1, 13). To właśnie w takim momentach wołamy: “Panie, przymnóż nam wiary” (Łk 17, 5).
“Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać” (Ha 2, 2) brzmi odpowiedź Boga na skargę proroka. Nie wiemy jaka wizja została mu ukazana. Wiemy natomiast jaki los spotkał wielkie i potężne imperium babilońskie: “Upadł, upadł Wielki Babilon” (Księga Apokalipsy 18, 2) i już nigdy nie powstał. Ten, który “trząsł ziemią, który obalał królestwa”, został zrzucony “na samo dno otchłani” (Księga Izajasza (Iz) 14, 15-16). Jednak w tamtym czasie Habakuk tego nie wiedział. On mógł tylko ufać Bożemu Słowu i żyć w oparciu o tę wiarę (List do Rzymian (Rz) 1, 17; Ha 2, 4).
“Wiara jest bezinteresownym darem, którego Bóg udziela człowiekowi” (Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK), 162), a jednocześnie “wolną odpowiedzią człowieka na inicjatywę Boga, który się objawia” (KKK, 166). Chrystus objawił się apostołom nad jeziorem galilejskim i wezwał ich do pójścia za nim (Ewangelia św. Marka (Mk) 1, 16-20). Dar powołania wyszedł od Boga. Apostołowie porzucili wszystko i poszli za Jezusem - w wolności odpowiedzieli na to wezwanie (Mk 1, 16-20; Łk 5, 27-28). “W wierze rozum i wola człowieka współdziałają z łaską Bożą” (KKK, 155). Ale to dopiero początek drogi wiary. Aby w wierze żyć, wzrastać i wytrwać do końca, trzeba nam się o nią troszczyć, gdyż brak troski o wiarę może doprowadzić do jej utraty (KKK, 162).
“Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk” (2 Tm 1, 6). Każdy, kto spędził wieczór przy ognisku wie, że aby podtrzymywać ogień, trzeba do niego stale dorzucać drewna. To samo dotyczy powołania. Na początku jesteśmy pełni zapału, ale z czasem ten zapał stygnie, a u niektórych nawet całkowicie gaśnie. Doskonale sobie zdaje z tego sprawę, doświadczony w bojowaniu misyjnym apostoł, dlatego też przypomina Tymoteuszowi, by zachowywał wiernie to, co od Pawła otrzymał - apostolski kerygmat i depozyt wiary (2 Tm 1, 13-14).
"Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać" (Łk 17:10). Według tradycji, drugi list św. Pawła do Tymoteusza jest ostatnim pismem apostoła. Osadzony w więzieniu Paweł ma tylko przy sobie ewangelistę Łukasza (2 Tm 4, 11). Tę sytuację przedstawia świetnie zrealizowany w 2018 film “Paweł, apostoł Chrystusa”. Według fabuły, z tego więzienia apostoł został prowadzony ku swojej śmierci. Któż by wtedy przypuszczał, że ten “nieużyteczny sługa”, jego pisma i Kościół, który pomagał zakładać, o całe wieki przeżyje potężne rzymskie imperium?
Imperia powstają i upadają, “lecz słowo Boga naszego trwa na wieki” (Iz 40, 8). Apostoł Piotr wyjaśnia, że tym słowem jest Dobra Nowina o zwycięstwie Jezusa nad wszelkimi potęgami zła, nad grzechem i śmiercią (1 List św. Piotra 1, 25). Dziś ponownie ją słyszymy w liturgii Kościoła. Nie zatwardzajmy więc na nią naszych serc (Ps 95, 8), ale zaufajmy jej przesłaniu, by osiągać pełnię życia. Ewangelia “jest bowiem mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego” (Rz 1, 16).
