5 Niedziela zwykła - Rok C
WYPŁYŃ NA GŁĘBIĘ
_________________________________________
Księga Izajasza (Iz) 6, 1-2a. 3-8
Psalm (Ps) 138
1 List do Koryntian (1 Kor) 15, 1-11
Ewangelia św. Łukasza (Łk) 5, 1-11
_________________________________________
Tematem liturgii Słowa jest spotkanie, które zmienia ludzkie życie. Izajasz, Paweł, Piotr oraz inni uczniowie spotykają Boga i świadczą wobec nas o przemieniającej mocy tego spotkania. Izajasz i Piotr mówią o swoim lęku, a Paweł o swej niegodności. Spotkanie ze Świętym Bogiem objawiło im głębię ich własnej grzeszności. Ale Bóg nie objawia się by potępiać, ale by oczyścić i wezwać do misji.
"Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów!" (Iz 6, 3). Śpiewamy tę pieśń aniołów podczas naszej Eucharystii tuż przed konsekracją, kiedy chleb i wino złożone na ołtarzu stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Pieśń ta śpiewana jest również dzień i noc w niebiańskiej liturgii przez cztery postacie otaczające ołtarz Wszechmocnego (Księga Apokalipsy 4, 6-8).
Wina Izajasza została usunięta (Iz 6, 7), Piotr otrzymał od Jezusa zapewnienie, że nie ma się czego obawiać, a Paweł przedstawia siebie jako żywy przykład, że Chrystus przyszedł zbawić grzeszników, pośród których on uważał siebie za najgorszego (1 List do Tymoteusza 1, 15-16). My doświadczamy tego samego w sakramentach chrztu i pojednania - grzechy zostają nam odpuszczone. A podczas Eucharystii, kiedy zbliżamy się do ołtarza i widzimy Baranka Bożego, który był zabity - stojącego pośród nas - uznajemy, że nie jesteśmy godni, aby Go przyjąć. Miłość Boga jednak jest większa niż nasz grzech. Słowa Pawła: "umiłował mnie i wydał za mnie samego siebie" (List do Galatów 2, 20) mają zastosowanie do każdego z nas.
"Kogo mam posłać?" (Iz 6, 8). Bóg szuka głosicieli Swego słowa. Kto chce stać się "rybakiem ludzi" (Ewangelia św. Marka 1, 17 i Łukasza 5, 10), aby głosić Ewangelię o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa (1 Kor 15, 3-4)? Izajasz odpowiada, "Oto jestem, poślij mnie" (Iz 6, 9), Piotr pozostawia wszystko za sobą i podąża za Chrystusem, a apostoł Paweł wylicza imiona tych, którzy stali się fundamentem Kościoła (1 Kor 15, 5-8). A czy my posłuchamy Bożego wezwania?
Piotr nic nie złowił nie dlatego, że był kiepskim rybakiem, ale dlatego, że jezioro Galilejskie było przełowione. Piotr i synowie Zebedeusza mieli w osobie Heroda Antypasa potężnego konkurenta, który zaopatrywał dwór cesarza rzymskiego w ryby i inne produkty z Galilei. W ten sposób chciał zapewnić sobie tytuł „króla Żydów”. Warto również zauważyć, że jezioro Galilejskie nosiło także imię cesarza Tyberiusza, za którego panowania Jezus został ukrzyżowany (zob. Ewangelia św. Jana 21, 1). W ten sposób cudowny połów ujawnia, kto jest tutaj Panem - nie Herod, nie cesarz, lecz Jezus Chrystus.
"Duc in altum" - "Wypłyń na głębię" (Łk 5, 4). Te słowa zapraszają Piotra, by pomimo zmęczenia spróbował ponownie; jest to zaproszenie do zaufania Jezusowi. Piotr odpowiedział: "Panie na Twoje słowo zarzucę sieci" (Łk 5, 5). Ta wiara stała się fundamentem jego apostolskiej misji: "Odtąd ludzi będziesz łowił" (Łk 5, 10). Co to znaczy? Kościół głosi Dobrą Nowinę na wyraźne polecenie Chrystusa (Ewangelia św. Mateusza 28, 18-20). Tak jak zawód Piotra, głoszenie Ewangelii domaga się wielu godzin ciężkiej pracy, a wyniki są często bardzo słabe. Lecz w przeciwieństwie do połowu ryb, głoszenie to wyzwala ludzi z niszczycielskiej mocy grzechu i obdarza ich nowym życiem.
Pozwolę sobie zakończyć tę refleksję inspirującymi słowami św. Jana Pawła II, wypowiedzianymi do młodych w Lednicy w 2000 roku:
„Wypłyń na głębię, zawierz Chrystusowi, pokonaj słabość i zniechęcenie i na nowo wypłyń na głębię. Odkryj głębię własnego ducha, wnikaj w głębię świata, przyjmij słowo Chrystusa, zaufaj mu i podejmij swoją życiową misję. Ludzie nowego wieku oczekują twojego świadectwa. Nie lękaj się, wypłyń na głębię, jest przy tobie Chrystus.”
