6 Niedziela zwykła - Rok C

 

 

 

WIELKA NAGRODA

 

_________________________________________

Księga Jeremiasza (Jer) 17, 5-8
Psalm (Ps) 1
1 List do Koryntian (1 Kor) 15, 12.16-20
Ewangelia św. Łukasza (Łk) 6, 17.20-26

_________________________________________

 

Przesłanie dzisiejszej liturgii Słowa można właściwie zrozumieć z perspektywy Wielkanocy. "Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wiara wasza" (1 Kor 15, 17). Dlaczego? "Aż dotąd pozostajecie w waszych grzechach" (1 Kor 15, 17). W teologii św. Pawła, prawo, grzech i śmierć są ze sobą złączone (List do Rzymian (Rz) 7, 11). Widzimy to już w Księdze Rodzaju. Bóg nakazał: "z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo kiedy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz" (Rdz 2, 17). Adam jednak przekroczył to przykazanie (Rdz 3, 6) i umarł (Rdz 5, 2). Co więcej, przestępstwo Adama ma wpływ na całe stworzenie. To, co pierwotnie było "bardzo dobre" (Rdz 1, 31) teraz jest przeklęte (Rdz 3, 17).

 

Zmartwychwstanie Chrystusa niweczy to przekleństwo grzechu. "Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił - stawszy się za nas przekleństwem, bo napisane jest: Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie" (List do Galatów 3, 13). Doświadczamy tego odkupienia w sakramencie chrztu: umarliśmy dla grzechu, a powstaliśmy, aby żyć dla Boga (Rz 6, 1-11). Ta rzeczywistość zmienia nasze życie. Jesteśmy wezwani do tego, aby szukać tego co w górze, „gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga” (List do Kolosan 3, 1).

 

Ci, którzy myślą o tym co w górze, ufają Panu, zawsze rozważają Boże prawo, wierzą w zmartwychwstanie, a dla dziedzictwa niebieskiego, obiecanego nam w Chrystusie, gotowi są cierpieć wszelkiego rodzaju niedostatek. Z drugiej strony, ci, którzy kierują swe serca i umysły ku temu co ziemskie, to ci, którzy pokładają ufność w człowieku, dołączają do grona grzeszników, nie wierzą w zmartwychwstanie umarłych, a ich wizja nieba ogranicza się do posiadania dóbr materialnych i popularności.

 

Błogosławiony człowiek, który znajduje upodobanie w Bożym prawie, porównany jest do drzewa zasadzonego nad płynącą wodą. Drzewo jest „zasadzone”, co oznacza, że zerwanie z życiem grzesznym i przyjęcie Bożego nauczania jest Bożą łaską. Drzewo jest zasadzone pośród strumieni wód. W tradycji żydowskiej, studiowanie Pisma Świętego jest najwyższą formą uwielbienia. W modlitwie my modlimy się do Boga, lecz kiedy pochylamy się nad Pismem Świętym, to Bóg mówi do nas. Modlitewne czytanie Biblii zabezpiecza na wypadek duchowej posuchy. Możemy spokojnie wzrastać i odnieść sukces. Lecz ten sukces nie powinien być rozumiany jako sukces światowy.

 

"Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania" (1 Kor 15, 19). Wielu zauważyło, że łukaszowe błogosławieństwa naśmiewają się z tego, co wartościowe w oczach świata - one wychwalają to, czym świat gardzi, a odrzucają to, co świat podziwia. Jezus rzuca wyzwanie swoim uczniom, aby spojrzeli poza to, co materialne. Ubóstwo Chrystusa ubogaca (2 Kor 8, 9), Chrystus w głodzie stawiał czoło pokusom (Łk 4, 2), płacz Chrystusa został wysłuchany przez Boga Ojca (List do Hebrajczyków (Hbr) 5, 7), a u kresu swego ziemskiego życia nasz Pan był wyśmiany i wyszydzony (Łk 23, 11.35-36). A jednak to właśnie Chrystus "zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli" (1 Kor 15, 20).

 

Kotwica to jeden z najwcześniejszych symboli chrześcijaństwa, symbolizujący naszą nadzieję na życie wieczne. "Trzymajmy się jej [nadziei] jako bezpiecznej i silnej kotwicy duszy, która przenika poza zasłonę, gdzie Jezus poprzednik wszedł za nas, stawszy się arcykapłanem na wieki na wzór Melchizedeka" (Hbr 6, 19-20). Życie to coś więcej, niż to co nam świat stara się wmówić. Istnieje Królestwo Boże, którego można doświadczyć tutaj pośród bólu i cierpienia i jest dziedzictwo zachowane dla nas w niebie (Łk 6, 23; List do Efezjan 1, 18; 1 List św. Piotra 1, 4). Cieszmy się więc i radujmy, bo wielka jest nasz nagroda w niebie (Łk 6, 23).